heymypet
Mahsulleri elle tozlaştırmak işte geleceğimiz bu!
40 yıl içinde tüm omurgalı türlerinin %50’sinin yok olduğu haberini duyduk. 2020 yılında bu rakam tüm omurgalıların %66’sına yükseldi.
Mesajlarını duyurmak için bu kadar çaresiz olmalarına şaşmamalı. Görünüşe göre hayvanlar bir çıkış yolu arıyor. Ama kimse pek umursuyor gibi görünmüyor.
Elbette, ilk başta bazı zor seçimler olacaktır. Özellikle acil olan bir konu, çiçekli bitkileri çapraz tozlaştırmanın bir yolunu bulmak olacaktır. Bilindiği gibi ağaçlar ve böcekler birlikte evrimleşmiş, bitkiler tozlaşma hizmetleri karşılığında böceklere şekerli bir ödül sunmuşlardır. Arılar ve sinekler olmadan bunu nasıl başarabiliriz? Şimdiden insanlar bazı ihtimalleri göz önüne aldılar. El ile gübreleme tekniği arılar ve sineklerin potansiyel yok oluşlarında kullanılacak bir yöntem gibi görünüyor.
Gerçekten de, omurgasız popülasyonlarının şimdiden tahrip olduğu dünyanın bazı bölgelerinde el ile gübreleme zaten yaygın bir uygulamadır.
İklim Değişikliği
İklim Değişikliğiİklim değişikliğini düşünün. Çiftlik hayvanlarından çıkan gazın insan kaynaklı küresel CO2 emisyonlarının %15’ini oluşturduğu göz önüne alındığında, küresel CO2 emisyonları onlar olmadan büyük ölçüde azaltılacaktır.
Ve evcil hayvanlar da. Evcil hayvanlar gidebilir.
Hayvanlar Olmasaydı…
Hiçbir şey güllük gülistanlık değil. Elbette, yeşil alg patlamaları gezegenin tüm yüzünü kaplayacaktı. Kara ve denizin çoğu, tüm bitkiler ekilmemiş kalacak ve Dünya’nın hayvan ayrıştırıcılarının bıraktığı boşluğu doldurmaya gelecek olan leş yiyici mantarların kokusu olacaktı. Ekinler büyümeyecek çünkü toprağı oksijenlendirecek solucanlar olmayacaktı. Ve toprak toplulukları, küçük nematod solucanları ve akarları ölecek ve böylece toprak esasen ölü olacak ve muhtemelen uçup gidecek, herhangi bir ürün türü için tamamen uygun olmayacaktı.
Bir kitlesel yok oluş olayından sağ kurtulan tek hayvan olmanın getireceği ego artışını hayal edin. Sıkışma noktası olduğunuzu hayal edin. Sen ve ben. O kadar büyük bir kitlesel yok oluşun ustaları olabiliriz ki, Dünya’daki gelecekteki tüm yaşam bizim torunumuz olabilir. 50 milyon yıl sonra, küçük sıçan insanları, küçük domuz insanları ve zehirli bir bakteri tabakası tarafından zehirlenmiş sulak alan otlarıyla ziyafet çeken küçük insanları hayal edin. Çürüyen, yenmemiş ağaçlarda yetişen kokuşmuş renksiz mantarların sessiz ormanlarında boğulan mantar yiyen küçük insanlar hayal edin. Netflix izlerken kucağınızı ısıtabilen küçük kedi insanları hayal edin. Kendi suretimizde şekillendirilmiş hayvanlarla çevrili olabiliriz.
Kulağa gerçeküstü gelebilir, ancak çevreciler bu dünyayı biraz hayal ediyorlar. Bu insan dünyasını ve içinde hayvanlar olmadan nasıl olacağını düşünüyorlar. Her şeyin bizimle ilgili olduğu ve endüstrinin yapabileceklerinin olduğu, insanlıktan kaçışın olmadığı sessiz bir dünya. Sadece seslerin insan yapımı ve tek renklerin fabrika yapımı olduğu bir dünya.
Belki de, sonunda, arada bir birkaç dakikalığına da olsa en kötüsünü düşünmeye başlamamızın zamanı gelmiştir. Belki bir dahaki sefere korumacılar tarafından bunun gibi istatistikler yayınlandığında artık kırmızı alarm vermemizin vakti gelmiştir. Çünkü bu gerçek bir düşüş. Bu gerçek bir trend. Kitlesel yok oluşlar içeriden böyle görünüyor. Hayvan dünyası gün geçtikçe daha az hayvanlaşıyor. Artık bireysel olarak üstümüze düşeni yapma vakti gelmedi mi?
