heymypet
Evcil hayvanlarımız hayatımızın ortasına öylesine yerleşiverir. Onlarla yatar, onlarla kalkar aklımızdan hep onları geçiririz. Karşılıksız ve kocaman bir sevgi ile onlara bağlanırız ve aslında tüm bunlar için epey şanslıyız. Evcil hayvanları sevmek, sevgiyi hissetmek ve hissettirmek bile bambaşka bir ayrıcalık. Fakat fani dünya. Her güzel şeyin bir sonu var. Evcil hayvanın yaşamını kaybedecek ve bununla yüzleşmek gerek.
Yalnız şöyle bir sorun var. Birçok insan, bazı evcil hayvan ebeveynleri de dahil olmak üzere, bu durumun verdiği tarifsiz acıyı anlayamıyor. Bundan ötürü bu konu konuşulmuyor bile. Biz bu sessizliği bozmak istiyoruz. Evcil hayvanı vefat eden insanlar bu yazımızla kendilerini biraz da olsa avutsun.
EVCİL HAYVANIN YAŞAMINI KAYBEDİNCE BEYNİN KRİZ MODUNA GEÇİYOR
İlk önce başın sağ olsun. Gel başına gelenleri daha iyi anlamana yardımcı olalım. Araştırmalara göre evcil hayvanın hayatını kaybettiğinde beynin neredeyse işlevini kaybeder. Karar verme, plan yapma ve hatta nerede olduğunu anlama işlevini bile kaybedebilirsin. Bu da günlük işlerini yapmanı zorlaştırır. Kendini bir de bunun için üzme. Ortada biyolojik bir durum var. Her işini yetiştirmekle uğraşmaktansa dostunun yasını tut.
Tüm hislerini sansürlemeden yaşa. Evet acı pek de hoşumuza gitmez. Yine de içimizden bu his doğuyorsa kaçmanın anlamı yok. Kaçmak ancak onu birkaç kat daha güçlendirir.
Bu süreç içerisinde yakın bir dostuna ya da aile üyelerinden birine ihtiyaç duyabilirsin. Senin elinden gelmeyen günlük işlerde onlar yardımına koşsa iyi olur. Sadece bu değil, acını paylaşman açısından da yanında olmaları sana iyi gelecektir. Nasıl mutluluk paylaştıkça çoğalıyorsa, acı da paylaştıkça azalır.
Yine de bazı acılar yalnız yaşanmalı. Sonuçta acının kökü sende, onu başkasıyla paylaşarak söküp atamazsın. Köşene çekil ve dostunla anılarını hatırla. Bu kendine işkence et anlamına gelmiyor. Onun sana kattıklarını hisset. Hatta hissetiklerini de kaleme dök. Olmadı yasla ilgili yazılar oku. Dostunun eşyalarını kutula, güzelce bir köşeye kaldır. Bunları mümkün mertebe yalnız yap.
Dostun için bir mezar hazırlamanı da mutlaka tavsiye ederiz. Hem bir çeşit cenaze töreniyle ona güzelce veda edebilirsin. Hem de onu özlediğinde uğrayacak bir yerin olur. Dememiz o ki dostunu ve geçirdiğiniz zamanı bir şekilde onurlandır. Belki de onun minik bir çerçevesi ve ona ait ufak bir köşe, inan fark etmez. Bu sayede acını da hafifletebilirsin, aktif kalarak kendini de rahatlatabilirsin. Evcil hayvanın yaşamını kaybetse bile seninle ve anılarınızla yaşamaya devam edecek, bunu da unutma.
Tekrar ve tekrar başın sağ olsun. Belki hayatımızdan çıkıyorlar ama bize kattıkları güzelliklerin haddi hesabı yok. Peki ya bu durumu çocuklarımız nasıl karşılayacak? O konuyu ele alan yazımıza mutlaka bakmanı öneririz.
